โมเดลนี้ได้ถูกแบ่งย่อยออกเป็น 7 ชั้นอันได้แก่ Application, Presentation, Session, Transportation, Network, Data Link และ Physical ตามลำดับจากบนลงล่าง เหตุผลที่โมเดลนี้ถูกแบ่งออกเป็น 7 ชั้นก็เพื่อให้ง่ายต่อการทำความเข้าใจว่าแต่ละชั้นนั้นมีความสำคัญอย่างไร และสัมพันธ์กันอย่างไรระหว่างชั้น ซึ่งโดยหลักๆแล้วแต่ละชั้นจะมีความสัมพันธ์โดยตรงกับชั้นที่อยู่ติดกันกับชั้นนั้นๆ
- Application Layer - ชั้นที่เจ็ดเป็นชั้นที่อยู่ใกล้ผู้ใช้มากที่สุดและเป็นชั้นที่ทำงานส่งและรับข้อมูลโดยตรงกับผู้ใช้ ตัวอย่างเช่น ซอร์ฟแวร์โปรแกรม ต่างๆที่อาศัยอยู่บนเลเยอร์นี้ เช่น DNS,HTTP,Browser เป็นต้น
- Presentation Layer - ชั้นที่หกเป็นชั้นที่รับผิดชอบเรื่องรูปแบบของการแสดงผลเพื่อโปรแกรมต่างๆที่ใช้งานระบบเครือข่ายทำให้ทราบว่าข้อมูลที่ได้เป็นประเภทใด เช่น [รูปภาพ,เอกสาร,ไฟล์วีดีโอ]
- Session Layer - ชั้นที่ห้านี้ทำหน้าที่ในการจัดการกับเซสชั่นของโปรแกรม ชั้นนี้เองที่ทำให้ในหนึ่งโปรแกรมยกตัวอย่างเช่น โปรแกรมค้นดูเว็บ(Web browser)สามารถทำงานติดต่ออินเทอร์เน็ตได้พร้อมๆกันหลายหน้าต่าง
- Transport Layer - ชั้นนี้ทำหน้าที่ดูแลจัดการเรื่องของความผิดพลาดที่เกิดขึ้นจากการสื่อสาร ซึ่งการตรวจสอบความผิดพลาดนั้นจะพิจารณาจากข้อมูลส่วนที่เรียกว่า checksum และอาจมีการแก้ไขข้อผิดพลาดนั้นๆ โดยพิจารณาจาก ฝั่งต้นทางกับฝั่งปลายทาง (End-to-end)โดยหลักๆแล้วชั้นนี้จะอาศัยการพิจารณาจาก พอร์ต (Port)ของเครื่องต้นทางและปลายทาง
- Network Layer - ชั้นที่สามจะจัดการการติดต่อสื่อสารข้ามเน็ตเวิร์ค ซึ่งจะเป็นการทำงานติดต่อข้ามเน็ตเวิร์คแทนชั้นอื่นๆที่อยู่ข้างบน
- Data Link Layer - ชั้นนี้จัดเตรียมข้อมูลที่จะส่งผ่านไปบนสื่อตัวกลาง
- Physical Layer - ชั้นสุดท้ายเป็นชั้นของสื่อที่ใช้ในการติดต่อสื่อสาร ซึ่งอาจจะเป็นทั้งแบบที่ใช้สายหรือไม่ใช้สาย ตัวอย่างของสื่อที่ใช้ได้แก่ Shield Twisted Pair(STP), Unshield Twisted Pair(UTP), Fibre Optic และอื่นๆ
ประวัติ
ในปี 1978 ทำงานในรูปแบบชั้นของสถาปัตยกรรมเครือข่ายเริ่มต้นและองค์การระหว่างประเทศเพื่อการมาตรฐาน (ISO) ได้เริ่มการพัฒนากรอบการทำงานของ OSI สถาปัตยกรรม OSI มีสององค์ประกอบสำคัญ : แบบจำลองนามธรรมของระบบเครือข่ายที่เรียกว่าพื้นฐานหรือรูปแบบจำลองอ้างอิงเจ็ดชั้นและชุดของโปรโตคอลที่เฉพาะเจาะจง
หมายเหตุ : เอกสารมาตรฐานที่อธิบายถึงรูปแบบ OSI สามารถดาวน์โหลดได้อย่างอิสระจาก T - ITU เป็น X.200 - series ของข้อเสนอแนะ [1] จำนวนของข้อกำหนดโพรโทคอนอกจากนี้ยังมีเป็นส่วนหนึ่งของ T - ITU ชุด X. เทียบเท่า ISO และ ISO / IEC มาตรฐานสำหรับแบบจำลอง OSI ได้จาก ISO แต่มีเพียงบางคนที่ไม่มีค่าใช้จ่าย. [2]
แนวคิดของแบบจำลองชั้น 7 ได้รับจากการทำงานของ Charles Bachman แล้วของ Honeywell ในแง่มุมต่างๆของการออกแบบ OSI พัฒนาจากประสบการณ์กับ ARPANET, อินเทอร์เน็ตลูกนกเพิ่งมีขน, NPLNET, EIN, Cyclades เครือข่ายและทำงานใน IFIP WG6.1 การออกแบบใหม่เป็นเอกสารใน ISO 7498 และภาคผนวกต่างๆนั้น ในรูปแบบจำลองนี้ระบบเครือข่ายแบ่งออกเป็นชั้น แต่ละหน่วยงานเท่านั้นปฏิกริยาโดยตรงกับชั้นในทันทีที่อยู่ข้างใต้และช่วยอำนวยความสะดวกสำหรับการใช้งานโดยชั้นเหนือ
เปิดใช้งานโปรโตคอลกิจการในพื้นที่ในการโต้ตอบกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องในชั้นเดียวกันในพื้นที่อื่น คำจำกัดความของบริการ abstractly อธิบายการทำงานให้แก่ (N) ชั้นโดยชั้น (N - 1) โดยที่ N เป็นหนึ่งในเจ็ดชั้นของโปรโตคอลการดำเนินงานในโฮสต์ท้องถิ่น
รายละเอียดของชั้น OSI
Physical Layer กำหนดคุณสมบัติทางไฟฟ้าและทางกายภาพสำหรับอุปกรณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งมันจะกำหนดความสัมพันธ์ระหว่างอุปกรณ์และสื่อการส่งผ่านเช่นทองแดงหรือสายเคเบิ้ลออฟติคัลซึ่งรวมถึงรูปแบบของพิน, แรงดัน, รายละเอียดเคเบิ้ล, ฮับ, ทวน, อะแดปเตอร์เครือข่ายรถบัสอะแดปเตอร์โฮสต์ (HBA ใช้ในระบบเครือข่ายพื้นที่จัดเก็บข้อมูล) และอื่น ๆ
เพื่อให้เข้าใจถึงการทำงานของทางกายภาพ Layer, ความคมชัดด้วยฟังก์ชั่นการเชื่อมโยงข้อมูล Layerคิดว่าทางกายภาพ Layer เป็นกังวลเกี่ยวเนื่องกับการปฏิสัมพันธ์ของอุปกรณ์เดียวกับสื่อในขณะที่การเชื่อมโยงข้อมูล Layer มีความกังวลมากยิ่งขึ้นด้วยการติดต่อของอุปกรณ์หลาย (นั่นคืออย่างน้อยสอง) ที่มีขนาดกลางที่ใช้ร่วมกันมาตรฐานเช่น RS - 232 จะใช้สายทางกายภาพเพื่อควบคุมการเข้าถึงสื่อ
ฟังก์ชั่นที่สำคัญและบริการดำเนินการโดยทางกายภาพ Layer คือ
สถานประกอบการและการสิ้นสุดของการเชื่อมต่อการสื่อสารกลาง
การมีส่วนร่วมในกระบวนการทรัพยากรการสื่อสารโดยจะใช้ร่วมกันได้อย่างมีประสิทธิภาพระหว่างผู้ใช้หลายคนตัวอย่างเช่นความละเอียดของการต่อสู้และการควบคุมการไหลModulation, หรือการแปลงระหว่างการแสดงของข้อมูลดิจิตอลในอุปกรณ์ของผู้ใช้และสัญญาณที่สอดคล้องกันส่งผ่านช่องสัญญาณการสื่อสารสัญญาณเหล่านี้คือการดำเนินงานกว่าสายกาย (เช่นทองแดงและใยแก้วนำแสง) หรือมากกว่าการเชื่อมโยงวิทยุรถบัส SCSI Parallel ดำเนินการในชั้นนี้ได้ แต่ก็ต้องจำว่าโพรโทคอลอจิคัลเป็น SCSI โปรโตคอล Transport Layer ที่ทำงานมากกว่ารถโดยสารนี้ต่าง ๆ ทางกายภาพ Layer มาตรฐานอีเธอร์เน็ตยังอยู่ในชั้นนี้รวมทั้งอีเธอร์เน็ตชั้นนี้และเชื่อมโยงข้อมูล Layerเช่นเดียวกับที่ใช้กับเครือข่ายพื้นที่ท้องถิ่นอื่น ๆ เช่นแหวนโทเค็น, FDDI, ITU - T และ IEEE 802.11 G.hn รวมทั้งเครือข่ายพื้นที่ส่วนบุคคลเช่นบลูทูธ และ IEEE 802.15.4
Layer 2 : ชั้นเชื่อมโยงข้อมูล
เชื่อมโยงข้อมูล Layer ให้หมายถึงการทำงานและกระบวนการในการถ่ายโอนข้อมูลระหว่างหน่วยงานเครือข่ายและการตรวจสอบและอาจแก้ไขข้อผิดพลาดที่อาจเกิดขึ้นในทางกายภาพ Layerแต่เดิมชั้นนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อจุด - point - to และสื่อจุด Multipoint ไปลักษณะของสื่อวงกว้างในระบบโทรศัพท์สถาปัตยกรรมเครือข่ายพื้นที่ท้องถิ่นซึ่งรวมถึงสื่อออกอากาศ multiaccess มีคุณสมบัติ, ได้รับการพัฒนาอย่างอิสระของงาน ISO ในโครงการ IEEE 802 IEEE ทำงานถือว่า sublayering และฟังก์ชั่นการจัดการไม่จำเป็นสำหรับการใช้ WANในทางปฏิบัติที่ทันสมัยควบคุมการไหลของความผิดพลาดเพียงอย่างเดียวไม่ได้ใช้หน้าต่างบานเลื่อนเป็นปัจจุบันโปรโตคอลในการเชื่อมโยงข้อมูลดังกล่าวเป็น Point - to - Point Protocol (PPP) และบนระบบเครือข่ายท้องถิ่น, IEEE 802.2 LLC ชั้นไม่ได้ใช้สำหรับที่สุดพิธีสารว่าด้วยการอีเธอร์เน็ตและบนระบบเครือข่ายท้องถิ่นอื่น ๆ กลไกการควบคุมการไหลและการรับรู้ของมันเป็นที่ไม่ค่อยได้ใช้หน้าต่างบานเลื่อนการควบคุมการไหลและการรับรู้ถึงการใช้ที่ Transport Layer โดยโปรโตคอลเช่น TCP แต่ยังคงใช้ใน niches ที่ X.25 มีข้อดีประสิทธิภาพการทำงาน
T - ITU มาตรฐาน G.hn ซึ่งมีพื้นที่เครือข่ายความเร็วสูงกว่าสายที่มีอยู่ในท้องถิ่น (สายไฟฟ้าสายโทรศัพท์และสายคู่) รวมถึงการเชื่อมโยงข้อมูลเสร็จสมบูรณ์ Layer ซึ่งมีการแก้ไขข้อผิดพลาดและการไหลของการควบคุมโดยวิธีการเลือก
ทั้ง WAN และ LAN บริการจัดบิตจาก Physical Layer, เป็นลำดับตรรกะที่เรียกว่ากรอบ บิตทั้งหมดไม่จำเป็นต้องไปชั้นกายภาพไปเป็นกรอบเป็นบางส่วนของบิตเหล่านี้มีจุดมุ่งหมายเพียงอย่างเดียวสำหรับการทำงานชั้นกายภาพ ตัวอย่างเช่นทุกบิตที่ห้าของกระแสบิต FDDI จะไม่ใช้ Layer
สถาปัตยกรรม LAN IEEE 802
ในทางปฏิบัติ LANs connectionless เริ่มต้นด้วยสเปคอีเธอร์เน็ตก่อน IEEE ซึ่งเป็นบรรพบุรุษของ IEEE 802.3ชั้นนี้จะจัดการการโต้ตอบของอุปกรณ์ที่มีขนาดกลางที่ใช้ร่วมกันซึ่งเป็นหน้าที่ของ sublayer Media Access Control ข้างบนนี้ sublayer MAC เป็นสื่ออิสระ IEEE 802.2 Logical Link Control sublayer (LLC) ซึ่งข้อตกลงที่มีอยู่และมัลติบนสื่อ multiaccess
ในขณะที่ IEEE 802.3 เป็นโปรโตคอล LAN แบบมีสายที่โดดเด่นและโปรโตคอล IEEE 802.11 LAN ไร้สาย, ชั้น MAC รวมถึงกำลังจะหมดไปและ Token Ring FDDI MAC sublayer ตรวจพบ แต่ไม่ได้แก้ไขข้อผิดพลาด
Layer 3 : Network Layer
Network Layer ให้หมายถึงการทำงานและระเบียบขั้นตอนของการถ่ายโอนข้อมูลลำดับความยาวตัวแปรจากแหล่งไปยังปลายทางผ่านทางเครือข่ายอย่างน้อยหนึ่งขณะที่ยังคงคุณภาพในการให้บริการการร้องขอจาก Transport LayerNetwork Layer ดำเนินการเครือข่ายเส้นทางการทำงานและยังอาจจะดำเนินการแยกส่วนและ reassembly, และข้อผิดพลาดในการจัดส่งรายงานเราเตอร์ทำงานที่นี้ชั้นส่งข้อมูลผ่านเครือข่ายขยายและทำให้ Internet เป็นไปได้นี้เป็นโครงการที่อยู่ตรรกะ -- ค่าที่จะถูกเลือกโดยวิศวกรเครือข่ายโครงการที่อยู่ไม่ได้ลำดับชั้น
การวิเคราะห์อย่างถี่ถ้วนพบว่าเครือข่าย Layer Network Layer อาจมีไม่น้อยกว่า 3 sublayers : 1.Subnetwork Access -- ที่พิจารณาโปรโตคอลที่จัดการกับการเชื่อมต่อกับเครือข่ายเช่น X.25; 2.Subnetwork ขึ้นอยู่กับ Convergence -- เมื่อจำเป็นเพื่อนำมาระดับของเครือข่ายการขนส่งได้ถึงระดับของเครือข่ายในด้านใด; 3.Subnetwork อิสระ Convergence -- ซึ่งมีหน้าที่จัดการโอนผ่านทางเครือข่ายหลาย ๆตัวอย่างที่ดีที่สุดของกรณีหลังนี้เป็น CLNP หรือ IPv7 ISO 8473จะจัดการโอน connectionless ของข้อมูลในเวลาหนึ่งกระโดดจากระบบการสิ้นสุดของสิทธิในการเข้าเราเตอร์เราเตอร์กับเราเตอร์และจากเราเตอร์ egress กับระบบปลายปลายทางมันจะไม่รับผิดชอบต่อการส่งมอบที่เชื่อถือได้เพื่อกระโดดต่อไป แต่เพียงการตรวจสอบแพ็คเก็ต errored ดังนั้นพวกเขาอาจจะทิ้งในโครงการนี้ IPv4 และ IPv6 จะต้องได้รับการ classed กับ X.25 เป็นโปรโตคอล Subnet Access เพราะพวกเขากระทำที่อยู่ติดต่อมากกว่าที่อยู่โหนด
จำนวนชั้นของโปรโตคอลการจัดการฟังก์ชั่นที่กำหนดไว้ในการบริหารจัดการภาคผนวก, ISO 7498 / 4, เป็นของเครือข่าย Layer เหล่านี้รวมถึงโปรโตคอลเส้นทาง, การจัดการกลุ่ม multicast, เครือข่ายข้อมูลและข้อผิดพลาด Layer, และเครือข่ายการกำหนดที่อยู่ชั้น เป็นหน้าที่ของน้ำหนักบรรทุกที่ทำให้เหล่านี้อยู่ในเครือข่าย Layer, โปรโตคอลที่ไม่ดำเนินการพวกเขา
Layer 4 : Transport Layer
Transport Layer โปร่งใสของการถ่ายโอนข้อมูลระหว่างผู้ใช้ให้บริการข้อมูลที่เชื่อถือได้โอนไปยังชั้นบนTransport Layer ควบคุมความน่าเชื่อถือของการเชื่อมโยงได้รับกระแสการควบคุมการแบ่งส่วน / desegmentation และควบคุมความผิดพลาด โปรโตคอลบางรัฐและการเชื่อมต่อเชิง ซึ่งหมายความว่า Transport Layer สามารถติดตามการส่วนงานและการส่งอีกครั้งที่ล้มเหลวชั้นขนส่งนอกจากนี้ยังมีการรับรู้ของการส่งผ่านข้อมูลประสบความสำเร็จและหากเกิดข้อผิดพลาดข้อมูลฟรีนั้นถ่ายไม่ส่งข้อมูลต่อไป
แม้ว่าจะไม่ได้พัฒนาขึ้นภายใต้ OSI จำลองอ้างอิงอย่างเคร่งครัดและไม่สอดคล้องกับข้อกำหนดของ OSI Transport Layer, ตัวอย่างทั่วไปของการ Layer 4 เป็น Transmission Control Protocol (TCP) และ User Datagram Protocol (UDP)
ของโปรโตคอล OSI จริงมีห้าชั้นของการเชื่อมต่อแบบโปรโตคอลการขนส่งตั้งแต่ 0 ชั้น (ซึ่งเป็นที่รู้จักกันว่า TP0 และมีคุณสมบัติอย่างน้อย) ถึง 4 ชั้น (TP4, การออกแบบสำหรับเครือข่ายที่เชื่อถือได้น้อยลงเช่นเดียวกับอินเทอร์เน็ต) เป็น Class 0 มีการกู้คืนข้อผิดพลาดและได้รับการออกแบบสำหรับใช้งานบนเลเยอร์เครือข่ายที่ให้การเชื่อมต่อผิดพลาด Class 4 จะใกล้เคียงกับ TCP, TCP แม้จะมีฟังก์ชันเช่นปิดสง่างามซึ่งกำหนดให้ OSI Session Layer นอกจากนี้ทุก OSI TP - ชั้นเรียนโหมดการเชื่อมต่อโปรโตคอลให้ข้อมูลเร่งด่วนและการเก็บรักษาขอบเขตของการบันทึกทั้งสองที่ TCP มีความสามารถ ลักษณะรายละเอียดของ TP0 - 4 ชั้นเรียนดังแสดงในตารางต่อไปนี้ : [3]
บางทีวิธีที่ง่ายที่จะเห็นภาพ Transport Layer คือการเปรียบเทียบกับไปรษณีย์ที่เกี่ยวข้องกับการส่งและการจัดหมวดหมู่ของจดหมายและพัสดุไปรษณีย์ส่งจำได้ แต่ที่ที่ทำการไปรษณีย์จัดการด้านนอกของจดหมายซองจดหมาย ชั้นสูงอาจมีมูลค่ากว่าสองเท่าซองจดหมายเช่นงานนำเสนอบริการการเข้ารหัสลับที่สามารถอ่านได้โดยผู้รับเท่านั้น ประมาณพูดการขุดเจาะอุโมงค์ทำงานที่โปรโตคอล Transport Layer เช่นราคาตามบัญชีที่ไม่ใช่โปรโตคอล IP เช่นไอบีเอ็ม SNA หรือ Novell 's IPX ผ่านเครือข่ายไอพีหรือการเข้ารหัสแบบ end - to - end กับ IPsec ขณะ Generic Routing Encapsulation (GRE) อาจดูเหมือนจะเป็นโปรโตคอลเครือข่าย Layer ถ้าการห่อหุ้ม payload จะเกิดขึ้นเฉพาะที่จุดสิ้นสุด, GRE จะกลายเป็นใกล้ชิดกับโปรโตคอลการขนส่งที่ใช้ส่วนหัว IP แต่มีเฟรมที่สมบูรณ์หรือแพ็คเก็ตเพื่อส่งไปยังจุดสิ้นสุด L2TP PPP ดำเนินการภายในกรอบการขนส่งแพ็คเก็ต
Layer 5: Session Layer
Session Layer ควบคุมบทสนทนา (เชื่อมต่อ) ระหว่างคอมพิวเตอร์ มันสร้างการบริหารจัดการและการยุติการเชื่อมต่อระหว่างการใช้ภายในและระยะไกล จะให้สำหรับเพล็กซ์เต็มครึ่งเพล็กซ์, หรือการดำเนินงาน simplex, และกำหนด checkpointing, การเลื่อนการยกเลิกและขั้นตอนการเริ่มต้นใหม่ แบบจำลอง OSI ชั้นนี้ทำหน้าที่ปิดสง่างามรอบซึ่งเป็นทรัพย์สินของ Transmission Control Protocol, และยังสำหรับช่วงการ checkpointing และการกู้คืนซึ่งมักจะไม่ได้ใช้ใน Internet Protocol Suite Session Layer จะดำเนินการกันอย่างชัดเจนในสภาพแวดล้อมที่โปรแกรมประยุกต์ที่ใช้และโทรคมนาคม
Layer 6: Presentation Layer
Presentation Layer กำหนดบริบทระหว่างหน่วยงาน Application Layer ซึ่งในกิจการชั้นที่สูงขึ้นอาจใช้รูปแบบที่แตกต่างกันและความหมายหากบริการที่นำเสนอให้ทำแผนที่ระหว่างพวกเขา หากการทำแผนที่สามารถใช้ได้, งานนำเสนอข้อมูลหน่วยบริการมีการห่อหุ้มเป็นช่วงหน่วยข้อมูลโพรโทคอและผ่านลงมาสแต็ค
ชั้นนี้จะให้ความเป็นอิสระจากการแทนข้อมูล (เช่นการเข้ารหัส) โดยการแปลระหว่างรูปแบบใบสมัครและเครือข่าย ชั้นนำเสนอการแปลงข้อมูลลงในแบบฟอร์มใบสมัครที่ให้การยอมรับ รูปแบบนี้ชั้นและเข้ารหัสข้อมูลที่จะส่งผ่านเครือข่าย มันเป็นบางครั้งเรียกว่าชั้นไวยากรณ์.
Layer 7: Application Layer
Application Layer OSI เป็นชั้นที่ใกล้กับผู้ใช้ซึ่งหมายความว่าทั้งสองชั้นใบสมัคร OSI และผู้ใช้ติดต่อโดยตรงกับโปรแกรมซอฟต์แวร์ชั้นนี้จะมีการโต้ตอบกับการใช้งานซอฟต์แวร์ที่ใช้เป็นส่วนประกอบของการติดต่อสื่อสาร โปรแกรมประยุกต์ใช้งานตกนอกขอบเขตของแบบจำลอง OSI การประยุกต์ใช้ฟังก์ชั่นชั้นปกติจะรวมถึงคู่ค้าการสื่อสารการระบุ, การกำหนดพร้อมของทรัพยากรและการสื่อสารตรงกัน เมื่อระบุพันธมิตรการสื่อสารชั้นโปรแกรมประยุกต์จะกำหนดตัวตนและความพร้อมของคู่ค้าการสื่อสารเพื่อการประยุกต์ใช้กับข้อมูลที่จะส่ง เมื่อมันตรวจสอบพร้อมของทรัพยากรชั้นใบสมัครต้องตัดสินใจว่าจะเพียงพอหรือเครือข่ายการสื่อสารขออยู่ ในการสื่อสารตรงกันการสื่อสารระหว่างโปรแกรมทั้งหมดต้องใช้ความร่วมมือที่มีการจัดการโดยหอการค้าไทย บางตัวอย่างของการใช้งานชั้นใบสมัครรวม Hypertext Transfer Protocol (HTTP), File Transfer Protocol (FTP), Simple Mail Transfer Protocol (SMTP) และ X.400 Mail
